نکته هایی از علایم نگارشی که خیالت را راحت میکند
علایم نگارشی از زمانی وارد دستور زبان شد که نوشتن به وجود آمد. تا قبل از آن، زبان در ابتدا آواهایی بود که بین انسانها گفته میشد. این آواها کم کم شکل کلمه گرفتند و ارتباط شکل گرفت. ارتباط کلامی فقط بین دو یا چند نفری اتفاق میافتاد که با همدیگر در فاصله فیزیکی نزدیکی بودند. دو نفری که همدیگر را نمیدیدند، ارتباط کلامی هم نداشتند.
حرکت از گفتگو به کاغذ
با ورود الفبا و نگارش متنها، ماجرا کمی عوض شد. حالا دو نفری که همدیگر را نمیدیدند، میتوانستند با همدیگر صحبت کنند. دیگر خبری از زبان بدن، ایما و اشاره و حرکتهای چشم و ابرو نبود که بخشی از پیام منتقل بشود. چه چیزی باید جایگزین اینها میشد؟ علایم سجاوندی (نگارشی) و شیوه استفاده از آنها.
بخشی از کلاس را به صورت وویس گوش کنیم:
در این قسمت، در مورد نیازهایی که متن به علایم نگارشی دارد، صحبت کردهام.
چه قدر مکث کنیم؟ چه طور مکث کنیم؟
اگر بخواهیم این علامتهای نگارشی را درست توضیح بدهیم، باید فلسفه استفاده از آنها را بدانیم. این که چه قدر مکث کنیم و چه طور مکث کنیم، تمام فلسفه این علایم هستند. مثلاً، نقطه یعنی مکث کامل! یعنی همین جا صحبت را قطع کن، کمی فکر کن و اگر خواستی بقیه متن را ادامه بده. هر جمله خودش از نظر معنایی با جملههای بعدی و قبلی خودش ارتباط معنایی دارد، اما برای جمله شدن، باید در جایی تمام بشود.
علایم نگارشی، در ابتدا باعث میشوند که بخشهای محتوایی و مفهومی دستهبندی شوند و بعد بتوانیم ارتباط معنایی بین آنها بسازیم. اگر درست از آنها استفاده کنیم، در نتیجه میتوانیم حس و مفهوم درونیمان را منتقل کنیم.
علایم نگارشی را با فلسفهاش یاد بگیریم
این دو تا متن را مقایسه کنید:
امروز بعد از روزها که همدیگر را ندیده بودیم برای دیدن شما به دفترتان رفتم و پشت میزتان نبودید که شما را ببینم.
امروز، بعد از روزها که همدیگر را ندیده بودیم، برای دیدن شما به دفترتان رفتم. پشت میزتان نبودید که شما را ببینم.
شاید در نگاه اول، این دو تا جمله تفاوت خیلی زیادی با همدیگر نداشته باشند. اما جمله اولی خیلی طولانی بود و برای خواندنش ممکن است نفس آدم بند بیاید. برای دومی، با اضافه کردن یک نقطه و دو ویرگول و حذف کردن یکی از حروف اضافه، سعی کردم که مکثهایی به جا در متن ایجاد کنم تا بتوانیم راحتتر درکش کنیم. این تغییرات ساده، علم استفاده از علایم نگارشی است.
اگر میخواهید خواناتر و روانتر بنویسید، دوره علایم نگارشی برای شماست. دانستن اصول و قواعد کمکی به شما نمیکند، تا زمانی که نتوانید در جای درست از آنها استفاده کنید. شکل استفاده از علایم نگارشی، میتواند احساسات و خوانایی یک متن را تغییر بدهد. میزان ارتباط مخاطب با نویسنده را دستکاری کند و به شکلی که نویسنده میخواهد، آن را بسازد.
برای چه کسانی مناسب است؟
اگر تازه شروع به نویسندگی کردهاید یا دنبال راهحلی هستید که بتوانید بهتر از علایم نگارشی استفاده کنید، این دوره برای شماست. در این دوره به جز این که قوانین اصلی استفاده از علایم نگارشی را یاد میگیرید، میتوانید با آنها لحن و تکیه و شیوه خواندن متن را تغییر بدهید.
بالا بردن تأثیر متن و کنترل کردن سرعت و احساس مخاطب در هنگام خواندن متن، با مهارت علایم نگارشی به دست میآید. دیگر لازم نیست برای بالا بردن حس تعجب، پنج تا علامت تعجب ته جمله بگذاریم. یکی هم کافی است، اگر قبل از آن بتوانیم احساسات را خوب منتقل کنیم.
درباره دوره
این محصول صوتی، سه جلسه اول از کلاس نویسندگی پایه است که در اختیارتان قرار داده شده است. دوره نویسندگی پایه را میتوانید از لینک زیر تهیه کنید و به همراه تمرینات دورهای، قدرت نویسندگی خودتان را بالا ببرید.
خرید دوره در سریع ترین زمان از طریق لینک زیر
اینجا داستان | مصطفی مردانی
.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.